قربون پسر نازم برم الهی که تو8ماهگی میخواد واسه مامان راه بره... دیروز15/6بود و من تواشپزخونه سرگرم تدارک نهار بودم امیر مهدی هم با اسباب بازیهاش بازی میکرد بابایی هم سرگرم کارای عقب افتاده اش بود
یه لحظه متوجه شدم امیرمهدی سرجاش نیست وقتی رفتم دنبالش دیدم خودشو رسونده به جای کفشی داره دستشو دراز میکنه همینجور نگاهش کردم واشاره به بابایی کردم گفتم به امیرمهدی نگاه کن ببین میخواد چیکارکنه
فداش بشم بعدکلی سعی وتلاش باکمک جاکفشی روی پاهای خودش وایستاد ویه لحظه دستاشو ازاد کرد تامتوجه شد میخواد بیافته سریع خودشونگه داشت.وقتی این حرکتشو دیدم ازخوشحالی نمیدونستم چیکار کنم! بدو بدو رفتم وگرفتمش توبغلم اینقدربوسیدمش که بچم عصبانی شدیه جیغغغغغ کشید (که بابا ول کنید منو بذارید به کارم ادامه بدم)!!!!!!!!!!
داااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااالی
